تأثیر مقادیر مختلف فسفر و محلولپاشی آهن و روی بر عملکرد و اجزاءعملکرد نخود زراعی (cicer arietinum l.) در شرایط محیطی خرم آباد

به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف کود فسفر و محلولپاشی آهن و روی بر عملکرد و اجزاء عملکرد نخود زراعی، آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان صورت گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کود فسفر در سه سطح (صفرp1=، 100p2= و 200p3= کیلوگرم در هکتار،به صورت خاک کاربرد) به عنوان کرت اصلی، و آهن و روی هر یک در سه سطح (صفرf1= و z1، غلظت سه در هزار f2= و z2، غلظت شش در هزار f3= و z3، به-صورت محلولپاشی) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر متقابل فسفر×آهن×روی بر وزن صد دانه، عملکرد دانه و طول غلاف معنی دار گردید. حداکثر عملکرد دانه نخود (1228 کیلوگرم در هکتار) از تیمار p3f3z3 و حداقل عملکرد دانه نخود (725 کیلوگرم در هکتار) از تیمار p1f1z1 (شاهد) حاصل گردید. همچنین اثر متقابل آهن×روی بر شاخص سطح برگ و ارتفاع بوته معنی دار بود. تلفیق فسفر×آهن باعث افزایش معنی دار در کلروفیل برگ، تعداد غلاف در سطح و عملکرد بیولوژیک شد. حداکثر عملکرد بیولوژیک (3115 کیلوگرم در هکتار) از تیمار p3f2 و حداقل عملکرد بیولوژیک (2678 کیلوگرم در هکتار) از تیمار p1f1 (شاهد) حاصل گردید. آهن بر سرعت جذب خالص و شاخص برداشت معنی دار شد و روی نیز بر سرعت رشد محصول و شاخص برداشت افزایش معنی داری داشت. بین عملکرد دانه و وزن صد دانه در هر سه تیمار کود همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. همچنین بین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در تیمار آهن و روی همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. به طور کلی نتایج نشان داد که با توجه به شرایط آب و هوایی و نوع خاک این منطقه مصرف فسفر و کودهای ریز مغذی بویژه آهن و روی اثر قابل ملاحظه ای بر رشد و محصول نخود زراعی (رقم ilc482) داشت. بنابراین مصرف این عناصر باید بتدریج در برنامه تغذیه ایی زراعت حبوبات این استان قرار گیرد. واژگان کلیدی: آهن، روی، شاخص های رشد، عملکرد دانه، فسفر، نخود